Zafer BACIOĞLU
BİR ÖYKÜ!
BİR ÖYKÜ!
Nikos Kazancakis'in bu öyküsü….
Evden dışarı çıkamadığımız..
Çıksak bile…Maske takmak, sık sık el hijyenini sağlamak, temasta bulunmaktan kaçınmak gibi kişisel önlem ve tedbirler alarak yaşadığımız şu coronalı günlere uygun bir hikaye…
*****
Adamın biri, güneşli bir gün ilk defa gittiği
bir kasabada şaşkın şaşkın gezinirken yol
kenarında duran bir arabanın yanına
sokulmuş ve arka koltukta tek başına oturan bir çocuğa sormuş:
- Buraların yabancısıyım...
Parkın yanındaki fırını arıyorum,
yakın olduğunu söylediler.
Yerini biliyor musun?
Çocuk; ‘Ben de buraya ilk kez geliyorum’ demiş.
Ama sağ tarafa gitmeniz gerekiyor herhalde!
Adam; Çocuğun da yabancı olmasına
rağmen bunu nasıl anladığını sormuş.
Çocuk: ‘Ihlamur çiçeklerinin kokusunu
duymuyor musunuz?’
diye gülümsemiş. 'Kuş cıvıltıları da oradan geliyor zaten.’
- ‘İyi ama’ demiş adam; ‘bunların parktan
değil de, tek bir ağaçtan gelmediğini nereden biliyorsun?’
- Çocuk; ‘Tek bir ağaçtan bu kadar yoğun koku gelmez’
diye yanıtlamış.
‘Üstelik, manolyalar da katılıyor onlara.
Hem biraz derin nefes alırsanız,
fırından yeni çıkmış ekmeklerin kokusunu da duyacaksınız.’
- Adam;
gözlerini hafifçe kısarak denileni
yaptıktan sonra, teşekkür etmek için
döndüğünde fark etmiş çocuğun kör olduğunu.
- Çocuk ise konuşurken bir anda sözlerini
yarıda kesmesinden anlamış adamın kendisini fark ettiğini.
- Çocuk; ışığa hasret gözlerini ondan saklamaya çalışırken:
‘Üç yıl önce bir kaza geçirmiştim’ demiş,
‘görmeyi o kadar çok özledim ki.
Sizinkiler sağlam öyle değil mi?’
- Adam, çocuğun tarif ettiği yerde bulunan fırına yönelirken;
‘Artık emin değilim’ demiş.
‘Emin olduğum tek şey,
Senin benden iyi gördüğündür!..”
*****
SONUÇ;
O kadar çok ki bakıp göremediklerimiz.. Görüp de doğru yorumlayamadıklarımız..
‘’Hayatımız için bir soluk nefesin ne kadar kıymetli olduğunu’’ anlayamadığımız gibi..
Farkına varamadığımız doğada,
dünyada, çevremizde olanlara içtenlikle bakıp görememek gibi…
Görerek yaşamak için bazen gözlere gerek olmadığını, gönül gözüyle de görebileceğimiz gibi…
Nikos Kazancakis ; ne güzel bakmış gönül gözüyle ve demiş ki;
‘’Dünyada, çiçek, çocuk, kuş’’ olduğu sürece korkma; her şey yolunda demektir!..’’
Baktıklarımızı görmek dileğiyle….