HAZİRAN 2020 İKİNCİ YARISI BİREYSEL KÜLTÜR SANAT ETKİNLİKLERİ

Nüket Hürmeriç

Artık 66 yaşına gelip huzurevine yerleşen biri olarak sanki geçmişi daha sık anar oldum. Yanlış anlaşılmasın hâlâ bugün ve gelecekle ilgili planlar yapıyorum. Yaşamımı gözden geçirdiğimde insan ilişkilerinde başarılı olmadığımı, daha doğrusu olamadığımı görüyorum. Belediye ve halk eğitim merkezinin ortaklaşa düzenlediği sağlıklı iletişim kursuna gitmeye gereksinim duyuyorum. Kurduğumuzwhatsappgrubu aracılığıylaeğitimcimizingönderdiği bazı testlerle iletişimi sürdürüyoruz. 65 yaş üstü olarak odada hapis olunca insan ilişkilerinde neyin daha önemli olduğunu düşünmeye başladım. Bence; 1. Karakter 2. Çağdaşlık, modernlik 3. Devrimcilik ya da Atatürk devrimciliği. Zamanla bu kavram ve olgular ağırlık kazandı. Bir insanın modern olabileceğini ama aynı zamanda karakter olarak nitelikli bir düzeyde olmayabileceğini, bir devrimcinin kendini toplumcu olarak görebileceğini ama kendisinin asosyal olabildiğine tanığız. Keza bir Atatürkçü’nin Atatürk devrimlerini tam kavrayamadığına, örneğin dil devrimine karşı olabildiğine, bol bol Osmanlıca sözcük kullanabildiğine, çağdaş değil muhafazakar olabildiğine tanık oluyoruz. Hele kadın- erkek ilişkilerinde çoğu erkek devrimcinin sınıfta kaldığını üzülerek görüyoruz. Gel de feminist olma!..Daha sonra bu değerleri yakınımdaki insanlara sormaya karar verdim. Telefonlar bunun için de var. Sonunda toplam 20 kişiye ulaştım. Sonuç nasıl mı? Ezici çoğunluk 15 kişi, benim gibi karakteri önceledi. İki kişi ikinciyi, üç kişi de üçüncüyü ilk sıraya koydu. Bizim yaştakilerin ilk sıraya karakteri koymaları doğaldı ama 35, 40 yaşlarındaki gençlerin de aynı görüşte olması beni düşündürttü. Bizim yaştakilerin acılar çeke çeke ulaştığı bu sonuca gençlerin de varması nasıl yorumlanabilirdi? Onlar erken mi olgunlaşmışlardı acaba? Yoksa istediği fakülteyi kazanamama, yeteneklerini değerlendirebilecekleri bir işe sahip olamama ve işsizlik gibi farklı sıkıntıları mı onları böyle yapmıştı? Annelerimiz zamanında üniversiteye sınavsız girildiğini anımsayan var mı? Sormacamı bir soruyla tamamlamak istiyorum: Tutarlılık da önemli değil mi?..

Diana Ross; R&B, soul, caz şarkıcısı. 1970’lerde “Do YouKnowWhereYou’reGoingto?” adlı duygulu şarkısı ile ilk çıkışını yapmıştı. Sözlerini kendimce yaptığım çevirisi ile birlikte sunuyorum: Do youknowwhereyou’regoingto?/Do youlikethethingsthat life is showingyou/whereareyougoingto?Doyouknow?(Nereye gittiğini biliyor musun?/Hayatın sana gösterdikleri şeyleri seviyor musun?/Nereye gidiyorsun? Biliyor musun?)/Do yougetwhatyou’rehopingfor?/Whenyoulookbehindyou, there’snoopendoors/Whatareyouhopingfor?Doyouknow?(Ümit ettiklerini elde ettin mi?/Arkana baktığında, açık kapılar yok/Neyi ümit ediyorsun?Biliyor musun?)Oncewewerestandingstill, in time/Chasingthefentasiesandfeelingall nice/Youknow how I lovedyou, but myspiritwasfree/Laughing at thequestionsthatyouonceasked of me(Bir zamanlar sakin duruyorduk,/zamanla, fantezileri izleyerek ve tüm güzelliklerle duygulanarak/Seni ne kadar sevdiğimi biliyordun, ama ruhum özgürdü/Bir zamanlar bana sorduğun sorulara gülerek)Nowlookingback at allwe had/Weletsomanydreamsjust slip throughourhands/Whymustwewaitsolong, beforewesee?/How sadtheanswerstothosequestions can be?(Tüm sahip olduklarımıza dönüp baktığımızda/Bir çok düşümüzün ellerimizden kayıp gitmesine izin verdik/Görmeden önce neden bu kadar bekledik?/Bu soruların acıklı yanıtları nasıl olabilir?

Başta “koronavirüs” olmak üzere en yeni bilimsel bilgileri, haftalık Herkese Bilim, Teknoloji, Kültür ve Eleştirel Düşünce Dergisi’nde bulabilirsiniz. Ben aboneyim…Sağlıklı yıllar…

Nüket Hürmeriç / İzmir

Bu yazı 549 defa okunmuştur.

Nüket Hürmeriç Diğer Yazıları