Zafer BACIOĞLU
Öyle Bir Derde Düştü ki İnsan!
Öyle Bir Derde Düştü ki İnsan!
Öyle bir derde düştü ki insan
Nefes almanın bir nimet
tat almanın lüks olduğunu anladı..
Öyle bir derde düştü ki insan
Aylarca evde durmaktan yakındı
ama evde kalmanın
günlerdir tek başına bir hastane odasında kalmaktan daha güzel olduğunu anladı.
Öyle bir derde düştü ki insan
Hayatın anlık olduğunu,
Kibirliliğin, kızgınlığın,küskünlüğün
Hiç hükmü olmadığını anladı.
Öyle bir derde düştü ki insan
Paranın değil de,
İnsan biriktirebilmenin en büyük zenginlik olduğunu anladı.
Öyle bir derde düştü ki insan
Doyumsuzluğun değil
Şükretmenin en büyük nimet olduğunu anladı…
Öyle bir derde düştü ki insan
Derman ararken derdine,
Dermanı kendi olduğunu anladı…
Öğle bir derde düştü ki insan
Acı veren iğnenin, neşterin ucunda şifa
İlacın acı ama derde derman olduğunu anladı…
Velhasıl insan
Dini, dili, ırkı değil,
Bir solukta….
İnsan olmanın erdemini anladı…
Eyvallah